Heiligenbeeld Rita van Cascia, resin, 23 cm, gesel kruis en doornenkroon (5)
Op 14-jarige leeftijd werd zij uitgehuwelijkt aan Fernando Mancini. Ze hadden 2 zonen. Zij wilde echter kloosterlinge worden, maar was zo gehoorzaam dat ze niet tegen de wil van haar ouders in ging. Al was haar echtgenoot een bruut, ze verzette zich niet tegen hem en bad slechts voor zijn zielenheil. Nadat deze man vermoord was, zwoeren haar beide zonen bloedwraak. Maar Rita bad tot God dat ze liever had dat haar zonen zouden sterven dan dat ze hun plannen uitvoerden. Haar beide zonen stierven inderdaad een jaar later een natuurlijke dood, waarna Rita vrij was om tot het klooster toe te treden. Dit was het Maria Magdalenaklooster te Cascia. Volgens de legende werd haar de toegang tot driemaal toe geweigerd, maar verschenen in een nachtelijk visioen Johannes de Doper, Augustinus en Nicolaas van Tolentino die haar naar het klooster begeleidden, waarvan de poorten zich vanzelf openden.
Zij voelde zich religieus sterk aangetrokken tot het lijden van Christus. Op Goede Vrijdag 1442 zou zij aan het voorhoofd gestigmatiseerd zijn door een doorn uit Christus' doornenkroon, een wond die niet meer heelde.
Een tweede mirakel vond plaats tijdens haar ziekbed in 1447, toen ze aan een verwante die haar bezocht vroeg om een roos voor haar te plukken. Hoewel het winter was, vond deze toch een roos en bracht die aan Rita. Kort daarop stierf zij. Dit is de reden dat op 22 mei, haar sterfdag, aan Rita gewijde rozen bij de zieken worden gebracht. De legende gaat dat bij haar overlijden een zwerm bijen een wit deken over haar lichaam drapeerden.
(bron)