Heiligenbeeld Peregrinus van Laziosi, 16 cm, resin (3)
Peregrinus Laziosi werd geboren in 1260, de enige zoon van een welvarende familie in Forlì , in Noord- Italië . In die tijd maakte Forli deel uit van de Pauselijke Staten. Peregrine's familie steunde de anti-pauselijke factie. In 1283 stonden de inwoners van Forlì onder verbod. Philip Benizic, Prior Generaal van de Broeder Dienaren van Sint-Maria, werd gestuurd om te proberen de verdeelde gemeenschap te verzoenen. Terwijl hij in Forlì probeerde te prediken, werd Philip geïnterviewd en geslagen door de 18-jarige Laziosi. Hij werd uit de stad verdreven met beledigingen en geweld. Laziosi bekeerde zich en vroeg Philip om vergeving. Benizi ontving hem vriendelijk. Het moment had een diepgaand effect op Laziosi. Vol wroeging begon hij meer te bidden en zijn energie te kanaliseren in goede werken. Een paar jaar later sloot hij zich aan bij de Servieten in Siena en werd hij priester gewijd.
Na enkele jaren werd hij teruggestuurd naar Forlì, waar hij daar een nieuw huis van de Servieten stichtte en bekend werd om zijn prediking en heiligheid, evenals zijn toewijding aan de zieken en armen. Er wordt gezegd dat hij op wonderbaarlijke wijze graan en wijn vermenigvuldigde tijdens een ernstig tekort in zijn gebied. Mensen noemden hem de "Engel van Goede Raad", zo dankbaar waren ze voor zijn wijze advies dat zo vrijelijk werd gegeven.
Een van de speciale boetedoeningen die hij zichzelf oplegde, was staan wanneer het niet nodig was om te zitten. Als hij moe was, steunde hij zichzelf op een koorgestoelte. Op 60-jarige leeftijd kreeg hij een infectie in zijn rechterbeen. Zijn toestand verslechterde zodanig dat de arts besloot zijn been te amputeren.
De nacht voor de operatie bracht Laziosi tijd door met bidden voor een fresco van de kruisiging in de kapittelzaal. Hij viel in een diepe trance-achtige slaap en leek Jezus van het kruis te zien afdalen om zijn been aan te raken.
De volgende dag arriveerde de dokter om de amputatie uit te voeren en vond geen teken van de kanker, het nieuws verspreidde zich over de wonderbaarlijke genezing door de hele stad. Dit verhoogde alleen maar het respect van de mensen voor Laziosi. Hij stierf aan koorts op 1 mei 1345, op 85-jarige leeftijd. Een buitengewoon aantal mensen uit de stad en het platteland eerden zijn dood. Sommige zieken die kwamen, werden genezen, wat werd toegeschreven aan zijn voorspraak.
(bron)